Ας ξεκινήσω πρώτα με τον ορισμό. «Πέστο» στα ιταλικά, ουσιαστικά είναι ένας όρος που αναφέρεται σε οτιδήποτε χτυπιέται σε ένα γουδί μέχρι να γίνει πολτός. Το γνωστό μας πέστο βασιλικού είναι συνταγή που προέρχεται από τη Γένοβα και αποτελείται από βασιλικό (πλατύφυλλο), ελαιόλαδο, κουκουνάρια, σκόρδο, παρμεζάνα και πεκορίνο, χτυπημένα σε γουδί μέχρι να πολτοποιηθούν. Οι Γενοβέζοι μάλιστα θεωρούν ιεροσυλία να πολτοποιούνται τα υλικά στο multi (άρα, εμένα με περιμένει το πυρ το εξώτερον)... Το αποτέλεσμα είναι μια εξαιρετικά αρωματική πάστα με ζωντανό πράσινο χρώμα, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μακαρόνια, σαν άλειμμα βάσης σε μία μπρουσκέτα ή ένα σάντουιτς ή σαν συνοδευτικό ντιπ για ψητό ψάρι ή κρέας. Προσωπικά προτείνω να το δοκιμάσετε με σολομό σχάρας! Είναι εκπληκτικό! Αν θέλετε να το αποθηκεύσετε θα το βάλετε σε ένα γυάλινο βαζάκι και θα το καλύψετε με ελαιόλαδο. Κρατάει περίπου μία εβδομάδα στο ψυγείο! Σήμερα όμως ήταν μέρα μακαρονάδας, οπότε ιδού μία vegetarian επιλογή για ένα πιάτο που γίνεται πανεύκολα στο πι και φι! Καλή σας όρεξη!
Υλικά (για 2-3 μερίδες):
- 250 gr. μακαρόνια της αρεσκείας μου
- Τριμμένη παρμεζάνα ή/και πεκορίνο
- Χυμός 1/2 λεμονιού (προαιρετικά)
- Φρεσκοτριμμένο πιπέρι
- Ελαιόλαδο
Για το πέστο:
- 2 μεγάλες χούφτες βασιλικός
- 2-3 σκ. σκόρδο
- 2 κ.σ. κουκουνάρι
- 1 κ.σ. παρμεζάνα
- 1 κ.σ. πεκορίνο
- 5 κ.σ. ελαιόλαδο
- Μια πρέζα αλάτι
Εκτέλεση:
- Σε αντικολλητικό τηγάνι σε μέτρια φωτιά καβουρδίζω τα κουκουνάρι μέχρι να ροδίσει ελαφρά. Το ρίχνω σε multi μαζί με όλα τα υπόλοιπα υλικά για το πέστο, και τα πολτοποιώ μέχρι να πάρω μια ομοιογενή πάστα. (Φυσικά αν έχω χρόνο και υπομονή τα πολτοποιώ σε πέτρινο γουδί).
- Βράζω τα μακαρόνια 2' απ' όσο χρειάζεται και φυλάω περίπου 2 φλ. από το νερό στο οποίο έβρασαν.
- Σε μεγάλο αντικολλητικό τηγάνι ζεσταίνω λίγο ελαιόλαδο και προσθέτω τα μακαρόνια. Ανακατεύω να λαδωθούν καλά και προσθέτω το πέστο και νερό από το βρασίμο των μακαρονιών. Ανακατεύω καλά μέχρι να ομογενοποιηθούν καλά τα υλικά και να απορροφηθεί το νερό, ώστε να ολοκληρωθούν τα μακαρόνια. Πρέπει, προφανώς να κρατάνε λίγο στο δόντι. Δοκιμάζω και διορθώνω το αλάτι, αν χρειάζεται.
- Σερβίρω με φρεσκοτριμμένο πιπέρι, μοιράζω το χυμό του λεμονιού στα πιάτα (αν το προτιμήσω) και πασπαλίζω με λίγο επιπλέον τριμμένο τυρί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου