Πώς και τόσο καιρό δεν είχαμε φτιάξει ένα μπουγιουρντί, είναι απορίας άξιον! Πρόκειται για έναν ευκολότατο και πικάντικο μεζέ της κουζίνας της Θεσσαλονίκης που σηκώνει ούζο! Η απορία μας φυσικά ήταν γιατί ονομάζεται έτσι. Ανατρέξαμε, λοιπόν, στο λεξικό...
μπουγιουρντί το [bujurdí] : 1. (ιστ.) έγγραφη διαταγή αξιωματούχου της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. 2. (οικ.) επίσημο έγγραφο, ιδίως διαταγή, συνήθ. με δυσάρεστο περιεχόμενο: Mου ΄ρθε το ~ της εφορίας. [τουρκ. buyurdι γ' εν. του ρ. buyur `διατάζω΄ (πρβ. μσν. μπουγιουρουλντί < τουρκ. buyrultu `επίσημη γραπτή διαταγή΄)]
Επειδή, λοιπόν, το μπουγιουρντί είναι αρκετά καυτερό σαν φαγητό πήρε αυτήν ακριβώς την ονομασία από το "δυσάρεστο" οθωμανικό έγγραφο... Εμείς πάντως όταν μας έρχεται το μπουγιουρντί στο τραπέζι κάθε άλλο παρά δυσάρεστα αισθανόμαστε! Τα βασικά του συστατικά είναι η φέτα, οι καυτερές πιπεριές, το μπούκοβο, η ρίγανη και το ελαιόλαδο, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν κι άλλα υλικά, ανάλογα το κέφι του καθενός. Εμείς, προς το παρόν, κρατήσαμε τη συνταγή απλή! Εσείς διαμορφώστε τη αναλόγως! Καλή όρεξη!
Υλικά (μεζές για 4 άτομα):
- 100 gr. φέτα (κατά το δυνατόν σε ένα ενιαίο κομμάτι ή σε λίγα μεγάλα)
- 1 μικρή ντομάτα σε ροδέλες
- 2 μικρές κόκκινες καυτερές πιπεριές (ή ό,τι άλλο είδος θέλετε και στην ποσότητα που προτιμάτε)
- Καυτερό μπούκοβο
- 50 gr. κασέρι τριμμένο
- Ρίγανη
- Ελαιόλαδο
Εκτέλεση:
Τοποθετώ σε πήλινο ή άλλο σκεύος που κάνει για φούρνο σε στρώσεις τη φέτα, τη ντομάτα μαζί με την πιπεριά και το κασέρι. Πασπαλίζω με το μπούκοβο και τη ρίγανη (όσο θέλω) και ψήνω στους 200°C για 15'. Περιχύνω με λίγο ελαιόλαδο και σερβίρω όπως είναι ζεστό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου